Zapewne wielu z Was zastanawiało się dlaczego w dawnych czasach stolarze nie używali gwoździ.
Odpowiedzi udziela nam
RZEWODNIK DLA STOLARZY: wydanie 1862 rok.
Oto cytat:
Dawniej ustawy cechowe
ściśle ograniczały, jakie roboty do którego z nich należeć
powinny; lecz ograniczenia te są tak dawne, i tak
mało są dla nas zrozumiałe, że obecnie zastosowane być
nic mogą. Jedną z nich tylko można podać zasadę, a mianowicie:
że stolarzowi zabraniają wykonywać robót zbijanych gwoździami, a cieśli robót klejonych.
Podług tych średniowiecznych ograniczeń, gwóźdź wbity przez stolarza
ściągał na niego surową karę, a tygiel z klejem spostrzeżony
u cieśli ulegał wraz z wyrobem konfiskacie; niektóre
też ustawy cechowe zakazywały nawet cieślom robót
heblowanych. Z ograniczeń tych powstawały niezliczone
spory i procesa między cechami, które sobie nawzajem
prawa wykonywania pewnych robót zaprzeczały.
W nowszych czasach, gdy powszechna swoboda pracy
w całej prawie Europie uznaną została, pretensye te różnych
zgromadzeń rzemieślniczych w znacznej części ustały,
i są one raczej wzajemną sobie pomocą niż przeszkodą.
Dziś nikt nie pyta się o prawo i kwalifikacyą czyjąś do
wykonywania pewnej roboty, lecz o jego zdolności, wykształcenie
fachowe i sumienność.: